Dubbel gevoel - Reisverslag uit Belgiek, België van Anita Stroobants - WaarBenJij.nu Dubbel gevoel - Reisverslag uit Belgiek, België van Anita Stroobants - WaarBenJij.nu

Dubbel gevoel

Door: Anita

Blijf op de hoogte en volg Anita

04 Oktober 2012 | België, Belgiek

Hallo iedereen,
Allereerst bedankt voor jullie talrijke reacties op deze blog, alsook via facebook, de vele smsjes, telefoontjes… Het doet heel veel deugd om deze allemaal te lezen / horen !
Ondertussen begint de klok steeds maar sneller te tikken en de spanning bij mij toch wel te stijgen. Morgen nog een dagje werken, daarna ga ik naar AZV om onze Internationale Paspoorten en Visa op te pikken alsook nog “een pakje van 15kg” dat we nog moeten verdelen over onze bagage. De kilo’s zijn niet zo een probleem gezien ieder van ons 64kg bagage mag meenemen + nog 1 stuk handbagage.
Enerzijds kijk ik er wel naar uit om de mensen (het ziekenhuispersoneel) in Kabgayi terug te zien en te kijken hoe het met hen gaat, of er veel veranderd is sinds mijn laatste missie 2 jaar geleden … maar anderzijds slaat ook wel wat angst en twijfel toe. Ik vind het heel spijtig dat onze 4de persoon, zijnde Dr. Anesthesist Jean William, om persoonlijke redenen niet mee gaat. Ik hoop van harte dat we de patiënten daar op een veilige manier gaan kunnen verdoven en opereren. Men kan de ziekenhuizen in Zwart-Afrika niet echt vergelijken qua opleiding met de ziekenhuizen in Europa. De artsen zijn daar algemene dokters maar het zijn geen specialisten. Anesthesisten zijn daar zeldzaam, de verdoving wordt gegeven door anesthesieverpleegkundigen, deze mensen hebben een opleiding van 7 jaar gekregen en prikken o.a. rachi’s (=ruggenprikken om alles vanaf de navel tot aan de tenen te verdoven) om zo ingrepen te kunnen doen aan bv. de onderste ledematen. Maar als er een ingreep moet gebeuren boven de navel (bv. een schildklieroperatie) moet men andere manieren gebruiken om te verdoven. Bij ons krijgt zo’n patiënt een volledige verdoving maar in Afrika zijn daar de middelen niet voor noch voldoende kennis. Dat betekent dat zulke patiënten onder plaatselijke verdoving worden geopereerd. En dat is nu net het grote verschil waar ik wat bang voor ben gezien ik enkele jaren geleden daar niet zo'n positieve ervaringen heb mee gehad in Congo...

Wordt vervolgd...

  • 05 Oktober 2012 - 07:04

    Els Willems:

    Hey Anita

    Goeie reis naar ginds.
    En je zal daar ook weer veel te zien krijgen, ook dat ge denkt "hoe is het mogelijk dat het nog bestaat"
    en kom je weer met beide voeten op de grond.
    Het zal weer vlug voorbij zijn.
    Geniet er ook van

    groetjes

    Els

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anita

Samen met Dr Musa Tugilimana (chirurg),Cécile Lambrique(zaalverpleegkundige)en ikzelf Anita Stroobants (operatiezaalverpleegkundige) gaan we voor 15 dagen op missie voor Artsen Zonder Vakantie (AZV) naar het Hôpital de Kabgayi in Rwanda. Wij hopen daar onze medische kennis over te dragen aan de plaatselijke artsen, para-en medisch personeel en organisaties vooral ten bate van de kansarmen.

Actief sinds 17 Okt. 2012
Verslag gelezen: 294
Totaal aantal bezoekers 15675

Voorgaande reizen:

15 Oktober 2012 - 31 December 2012

Mijn eerste reis

17 Oktober 2012 - 31 December 2012

Mijn eerste reis

06 Oktober 2012 - 21 Oktober 2012

Met AZV naar Kabgayi / Rwanda

Landen bezocht: